Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów. |
Joey Tempest, właściwie Rolf Magnus Joakim Larsson (ur. 19 sierpnia 1963 w Upplands Väsby) – szwedzki wokalista, gitarzysta, pianista, autor tekstów. Twórca i wokalista zespołu Europe, autor słynnej piosenki The Final Countdown, dzięki której zdobył popularność. Oprócz działalności w grupie działał też solowo. Wydał trzy albumy studyjne.
Biografia[]
Joey Tempest (naprawdę Rolf Magnus Joakim Larsson) urodził się 19.08.63 w Sztokholmie, a dorastał w Upplands Väsby, w rodzinie składającej się z: matki Evy (chemiczki), ojca Rolfa (pilota SAS), starszej siostry Liselotte i młodszego brata Tomasa. Gdy był mały, jego największą pasją był sport, a nie muzyka. Ale już w wieku 7 lat poznał pierwsze gitarowe akordy dzięki przyjacielowi swojego ojca. Lubił grać w futbol i hokeja na lodzie, marzył o tym, żeby zostać piłkarzem. Na boisku właśnie poznał Johna L. Wkrótce jednak zainteresowanie muzyką zaczęło brać górę. W wieku 10 lat zaczął się uczyć grać na pianinie, które stało u nich w domu.
Jego pierwszym idolem był Elton John, a ulubioną piosenką "Crocodile Rock". Joey sam eksperymentował z pianinem, żeby uchwycić tę melodię i udało mu się. Kolejnym jego wielkim idolem był Elvis Presley, dlatego wkrótce zaczął uczyć się grać na gitarze, którą pożyczał od swojej siostry. Już wtedy zaczął robić koncerty razem ze swoim kolegą. Pewne źródła podają, że jego pierwszą płytą był album właśnie Presleya. Ale wg. innych źródeł była to "Love Hurts" Nazareth. Sport jednak ciągle jeszcze był ważny w życiu Joey'a. Największego znaczenia nabrały dla niego go-carty. Brał udział w sporej ilości konkursów, i chociaż żadnego nie wygrał, to w 74 r. zajął 4 miejsce w szwedzkich mistrzostwach Junior Cart Race.
Joey już w szkole zdecydował, że będzie gwiazdą rocka i będzie miał pseudonim Joey Tempest (co wzięło się ze sztuki Shakespeare'a "The Tempest"). W czasie lekcji tworzył teksty piosenek i ćwiczył pisanie autografów, co, rzecz jasna, nie podobało się nauczycielom. Ale miał swoje ulubione przedmioty - angielski i oczywiście muzykę. W 5 klasie w szkole Odenlunda wraz z kilkoma kolegami wystąpił na koncercie w auli. Grali playback do utworu "You Keep On Knocking But You Can't Come In. Od razu po tym Joey założył własny zespół "Made In Hong Kong" wraz z 3 kumplami. Grali muzykę inspirowaną Sweet i Slade, które wtedy stały się ulubionymi zespołami Joey'a. Grupa zmieniła potem nazwę na Jet i natychmiast potem na Blazer. Później Joey założył nowy zespół, Roxanne, który traktował zdecydowanie poważniej od poprzednich. Stali się bardzo znani w Upplands Väsby. W 79 r. został zaproszony jako wokalista do WC, zespołu Noruma, który był ich największą konkurencją, ale mimo to się zgodził. John i Joey byli już wcześniej dobrymi kumplami, połączyło ich wspólne zamiłowanie do motorów, ale nigdy wcześniej nie rozmawiali o wspólnym graniu. Grupa zmieniła wtedy nazwę na Force, a później, jak wiadomo, na Europe.
W czasie konkursu Rock SM Joey przestał używać swojego prawdziwego nazwiska i od tej pory posługuje się pseudonimem.
W 85 r. został poproszony o napisanie ballady dla Scorpionsów. Napisał więc "One Of A Kind", wysłał do Niemiec, ale nie dostał odpowiedzi, więc utwór znalazł się na debiutanckiej płycie Tone Norum. Pozostałe kawałki na płycie również były jego autorstwa, grał tam też na paru instrumentach i wyprodukował album. To była jego pierwsza samodzielna produkcja. Napisał też utwór "Give A Helping Hand", który się znalazł na składance "Swedish Metal Aid".
Po rozpadzie Europe w 95 r. nagrał swój pierwszy solowy album "A Place To Call Home". Styl różni się znacznie od dokonań Europe. Można usłyszeć tu wpływy takich artystów, jak Neil Young, Van Morrison, czy Jackson Browne. Producentem płyty jest Dan Sundquist, w jej nagrywaniu wzięło udział wielu szwedzkich muzyków, m.in. John N., który grał na gitarze w "Right To Respect", Svante Henrysson (ex - Yngwie J. Malmsteen, Glory) na basie, Nicci Wallin (ex - Nord, AB-CD) na perkusji i Sven Lindvall (ex - Nord) na basie. Na gitarze z powodzeniem grał tam również sam Joey. Album nagrywany był w Sztokholmie i Londynie. Nie osiągnął takich sukcesów, jak płyty Europe, jednak w Szwecji osiągnął platynę. Pierwszy pochodzący z niego singiel "A Place To Call Home" był najczęściej granym utworem w szwedzkim radio w lato'95. Potem ukazały się jeszcze jako single "Under The Influence", "We Come Alive" i " Don't Go Changing On Me". W tym samym roku Joey ruszył w europejską trasę jako solowy artysta. W 96 r. został nominowany do grammy jako najlepszy szwedzki męski artysta w kategorii pop/rock. Owego roku przeprowadził się do Dublina ze swoją angielską dziewczyną Lisą Worrington. Zeszli się razem w 92 r., po tym, jak Joey znalazł jej zgubiony portfel, a w 2000 r. stało się największe nieszczęście wszystkich jego fanek - wziął z nią ślub. Ale póki co, wróćmy do bardziej optymistycznych wydarzeń, do roku 97, kiedy to ukazała się jego 2 płyta: "Azalea Place". Nagrana została w Nashville a producentem był Richard Dodd. Dodd posiadał długaśne listy uwierzytelniające i wcześniejszych klientów takich, jak: Travelling Wilburys i Tom Petty i zasugerował Joey'emu częściowo nową drogę. "APTCH" Joey napisał sam, a "AP" razem z innymi, m.in. z Chris'em Difford'em (Squeeze) i Will'em Jennings'em. "Azalea Place" była w większości pisana w studio i dlatego jest bardziej eksperymentalna i więcej na niej improwizacji - komentuje Joey. Album w Szwecji osiągnął złoto. Jako single ukazały się: "The Match", "The One In The Glass" i "If I'd Only Know", z czego pierwszy był tak samo popularny i często grany w radiu, jak "A Place To Call Home". W 98 r. Joey nagrał w duecie z niemiecką śpiewaczką operową Anną Marią Kaufmann 5 piosenek na jej albumie "Blame It On The Moon". Utwór "Running With A Dream" był oficjalnym niemieckim wkładem w Mistrzostwa Świata w piłce nożnej we Francji w 98 r. i znalazł się na niemieckiej wersji "Azalea Place". W tym samym czasie Joey udzielał się na płycie "Philharmania" wydanej przez The Royal Philharmonic Orchesta pod dyr. Mike'a Batt'a. Nagrali oni znane utwory klasyki rocka, w tym celu zaprosili najlepszych rockowych wokalistów. Joey wykonywał "Born To Run" Bruce'a Springsteen'a. Pod koniec 99 r. Joey dopuścił się najgorszej rzeczy w swojej karierze - stworzył zmiksowaną, taneczną wersję "TFC" o nazwie "The Final Countdown 2000". Na szczęście był to jednorazowy wybryk, który już więcej się nie powtórzył. W 2002 r. ukazał się 3 solowy album Joey'a - "Joey Tempest". Producentem jest drużyna "Dead Mono" składająca się z Malcolm'a Pardon'a i Fredrik'a Rinman'a, znanych z pracy z Eskobar'em, Lisą Miskovsky i Stakka Bo. Na albumie udzielali się m.in. Mic Michaeli, Chris Difford i gitarzysta Adam Lamprell. Nagrywanie go zajęło sporo czasu, pierwsza sesja miała miejsce w KonkStudios w Londynie, gdzie Joey jammował z paroma angielskimi muzykami, m.in. Massive Attack. Wtedy powstały "Magnificent", "Kill For A Girl Like You" (strona B singla "Forgiven") i "Sometimes". Potem Joey kontynuował pracę w Sztokholmie, gdzie grał ze szwedzkimi muzykami, m.in. z Mic'em. Wtedy powstał "Superhuman". Później wrócił z Adamem Lamprell'em do Londynu. Płyta nie odniosła dużego sukcesu i dostawała przeważnie dość uszczypliwą krytykę. Jednak pierwszy singiel "Forgiven" stał się przebojem i zajął 2 miejsce na MTV's UpNorth. Od 2003 r. Joey jest z powrotem z Europe. 12 października w Londynie urodził się jego pierwszy syn - James Joakim.
Dyskografia[]
Albumy solowe[]
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE | CHE | ||||||||||||||||||
A Place To Call Home |
|
7 | 50 | ||||||||||||||||
Azalea Place |
|
7 | — | ||||||||||||||||
Joey Tempest |
|
12 | — | ||||||||||||||||
"—" album nie był notowany. |
Single[]
Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE | GER | ||||||||||||||||||
"We Will Be Strong"
(John Norum & Joey Tempest) |
1992 | 32 | — | Face The Truth | |||||||||||||||
"A Place To Call Home" | 1995 | 27 | — | A Place To Call Home | |||||||||||||||
"Under The Influence" | — | — | |||||||||||||||||
"We Come Alive" | — | — | |||||||||||||||||
"Don't Go Changin' On Me" | 1996 | — | — | ||||||||||||||||
"The Match" | 1997 | 31 | — | Azalea Place | |||||||||||||||
"The One In The Glass" | 56 | — | |||||||||||||||||
"If I'd Only Known" | — | — | |||||||||||||||||
"Running With A Dream"
(Anna Maria Kaufmann & Joey Tempest) |
1997 | — | 94 | — | |||||||||||||||
"Forgiven" | 2002 | — | — | Joey Tempest | |||||||||||||||
"Superhuman" | 2003 | — | — | ||||||||||||||||
"—" singel nie był notowany. |
Albumy studyjne Europe[]
Rok | Album | Pozycje na listach przebojów | Certyfikaty | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE | AUS | AUT | CAN | FRA | GER | ITA | NLD | NOR | SWI | UK | US | EU | |||||||||||||||||
1983 | Europe
|
8 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||
1984 | Wings of Tomorrow
|
20 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||
1986 | The Final Countdown
|
1 | – | 5 | 2 | – | 6 | 2 | – | 4 | 1 | 9 | 8 | – |
USA: 3× platyna CAN: 2× platyna GBR: złoto | ||||||||||||||
1988 | Out of This World
|
1 | 28 | 16 | 30 | – | 10 | 8 | – | 1 | 3 | 12 | 19 | – |
USA: platyna CAN: złoto | ||||||||||||||
1991 | Prisoners in Paradise
|
9 | – | 32 | – | – | – | – | – | 18 | 17 | 61 | – | – | |||||||||||||||
2004 | Start from the Dark
|
2 | – | – | – | 114 | – | – | 86 | – | 91 | – | – | – | |||||||||||||||
2006 | Secret Society
|
4 | – | – | – | 195 | – | 41 | – | – | 93 | – | – | 70 | |||||||||||||||
2009 | Last Look at Eden
|
1 | – | – | – | 86 | 31 | 37 | – | – | 29 | 125 | – | – | SWE: złoto | ||||||||||||||
" — " oznacza, że album nie był notowany na danej liście, nie został w danym kraju wydany bądź nie istniała lista przebojów w kraju. |
Albumy koncertowe[]
Rok | Dane dot. albumu |
---|---|
2004 | The Final Countdown Tour 1986
|
2007 | Extended Versions
|
2008 | Almost Unplugged
|
Albumy komplikacyjne[]
Rok | Dane dot. albumu | Pozycje na listach przebojów | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE | DEN | ESP | FIN | GER | NLD | NOR | |||||||||||||||||||||||
1993 | 1982–1992
|
47 | – | 82 | – | 82 | 18 | – | |||||||||||||||||||||
1997 | Definitive Collection
|
– | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||
1999 | 1982–2000
|
– | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||
2004 | Rock the Night: The Very Best of Europe
|
2 | 11 | – | 5 | – | – | 3 | |||||||||||||||||||||
" — " oznacza, że album nie był notowany na danej liście. |
Minialbumy[]
Rok | Dane dot. albumu |
---|---|
1985 | On the Loose
|
Single[]
Rok | Singel | Pozycje na listach przebojów | Album | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE | AUS | AUT | CAN | FRA | GER | IRE | ITA | NOR | SWI | UK | US | US
Main | |||||||||||||||||
1983 | "Seven Doors Hotel" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Europe | ||||||||||||||
"Lyin' Eyes" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Wings of Tomorrow | |||||||||||||||
1984 | "Dreamer" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||
"Stormwind" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
"Open Your Heart" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
1985 | "Rock the Night" | 4 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | On the Loose | ||||||||||||||
1986 | "The Final Countdown" | 1 | 2 | 1 | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 4 | 1 | 1 | 8 | 18 | The Final Countdown | ||||||||||||||
"Love Chaser" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
"Rock the Night" | – | 22 | 11 | 64 | 7 | 17 | 9 | 4 | – | 6 | 12 | 30 | 22 | ||||||||||||||||
1987 | "Carrie" | – | – | 15 | 9 | 11 | 22 | 10 | 11 | – | 10 | 22 | 3 | 35 | |||||||||||||||
"Cherokee" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 72 | – | ||||||||||||||||
1988 | "Superstitious" | 1 | 45 | – | 35 | 33 | 21 | 24 | 10 | 1 | 9 | 34 | 31 | 9 | Out of This World | ||||||||||||||
"Open Your Heart" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 86 | – | – | ||||||||||||||||
1989 | "Let the Good Times Rock" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 85 | – | – | |||||||||||||||
"More Than Meets the Eye" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
"Sign of the Times" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
"Tomorrow" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
1991 | "Prisoners in Paradise" | 8 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Prisoners in Paradise | ||||||||||||||
"I'll Cry for You" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 28 | – | – | ||||||||||||||||
1992 | "Halfway to Heaven" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 42 | – | – | |||||||||||||||
1993 | "Sweet Love Child" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1982-1992 | ||||||||||||||
1999 | "The Final Countdown 2000" | 6 | 33 | – | – | – | 35 | 49 | – | 12 | 33 | 36 | – | – | 1982-2000 | ||||||||||||||
2004 | "Got to Have Faith" | 21 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Start from the Dark | ||||||||||||||
"Hero" | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
2006 | "Always the Pretenders" | 2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Secret Society | ||||||||||||||
2009 | "Last Look at Eden" | 50 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Last Look at Eden | ||||||||||||||
"New Love in Town" | 15 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||
"–" oznacza, że singel nie był notowany na danej liście bądź nie został wydany w danym kraju. |
Albumy wideo[]
Rok | Dane dot. albumu |
---|---|
1986 | The Final Countdown Tour 1986
|
1987 | The Final Countdown
|
The Final Countdown World Tour
| |
Europe in America
| |
2004 | Rock the Night: Collectors Edition
|
2005 | Live from the Dark
|
2006 | The Final Countdown Tour 1986:
Live in Sweden – 20th Anniversary Edition
|
2009 | Almost Unplugged
|
Teledyski[]
Rok | Tytuł | Reżyser |
---|---|---|
1983 | "In the Future to Come" | |
1986 | "The Final Countdown" | Nick Morris |
"Rock the Night" | ||
"Carrie" | ||
1987 | "Cherokee" | |
1988 | "Superstitious" | |
"Open Your Heart" | Jean Pellerin
Doug Freel | |
"Let the Good Times Rock" | Nick Morris | |
1991 | "Prisoners in Paradise" | |
"I'll Cry for You" | Phil Tuckett | |
1992 | "Halfway to Heaven" | |
1999 | "The Final Countdown 2000" | |
2004 | "Got to Have Faith" | Micadelica |
"Hero" | Ligistfilm | |
2006 | "Always the Pretenders" | Micadelica |
2009 | "Last Look at Eden" | Patric Ullaeus |
"New Love in Town" |
Filmografia[]
- Så jävla metal (2011)
- On the Loose (1985)